«Για να το καταστήσουμε σαφές κε Δήμαρχε Βριλησσίων:
➡️Στις 17 Νοέμβρη, συμμετέχουμε, μικροί και μεγάλοι, στη μεγάλη αντιιμπεριαλιστική πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία και την ολοκλήρωσή της στην ισραηλινή πρεσβεία, η οποία πορεία αποτελεί την κορύφωση του τριήμερου αγωνιστικού εορτασμού της 51ης επετείου του ξεσηκωμού του 1973.
➡️Στις 20 Νοεμβρίου, ημέρα πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας, δεν είναι δυνατόν η διοίκηση του Δήμου να προγραμματίζει τη συνεδρίαση της Δημοτικής Επιτροπής και του Δημοτικού Συμβουλίου, θέτοντας σε αντιπαράθεση τη συμμετοχή εργαζομένων και εκλεγμένων, είτε στην απεργία είτε στις συνεδριάσεις, άρα στην ανοιχτή απεργοσπασία.
.
.
▪️Η, χρήσιμη και αναγκαία, δεντροφύτευση στις 17/11 μπορεί κάλλιστα να πραγματοποιηθεί άλλη μέρα. Και θα είμαστε και εμείς εκεί. Με το ολοκληρωμένο μας πλαίσιο δράσης. Μπορεί να πραγματοποιηθεί οποιαδήποτε άλλη μέρα, αλλά όχι την ημέρα που τιμάμε τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου.
– Γιατί το καλύτερο μάθημα για τα παιδιά μας είναι να γνωρίσουν τους αγώνες του λαού μας, να βαδίσουν στο δρόμο της ιστορικής μνήμης, στην αναγκαιότητα της πάλης για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Γιατί μόνο «αν γλιτώσει το παιδί» υπάρχει ελπίδα…
Ας αναρωτηθεί κανείς αν τα συνθήματα: «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία», «Εξω οι ΗΠΑ, έξω το ΝΑΤΟ», είναι σήμερα επίκαιρα και αναγκαία, μέσα σε συνθήκες οξυμένης βαρβαρότητας.
▪️Αυτό το νήμα του Νοέμβρη κρατάει και συνεχίζει η απεργία στις 20/11. Αυτή είναι η αποτύπωση του συνθήματος «Εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία», που δεκάδες χιλιάδες θα βροντοφωνάξουν την Κυριακή 17 Νοέμβρη.
➡️Δηλώνουμε ξεκάθαρα:
▪️η θέση των εκλεγμένων αγωνιστών με τη Λαϊκή Συσπείρωση, τόσο στις 17/11, όσο και στις 20/11, θα είναι στο πλάι των εργαζομένων που παλεύουν, αγωνίζονται και διεκδικούν μια ζωή που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες μας.
▪️Κόντρα σε αυτούς που θέλουν να βάλουν τους ταξικούς αγώνες σε ναφθαλίνη, σε διαρκή ρήξη με αυτούς που βλέπουν τις πιο λαμπρές σελίδες της ιστορίας του λαού μας, όχι ως εφαλτήριο νέων αγώνων, αλλά ως μουσειακό είδος, αποστεωμένο από χρήσιμα συμπεράσματα και αποκομμένο από τις σημερινές μας διεκδικήσεις.
▪️Ως εργαζόμενοι, επιτελούμε το χρέος μας, νεκρώνουμε τους χώρους δουλειάς, συμμετέχουμε μαζικά και οργανωμένα με τα σωματεία μας στην απεργία, γιατί τίποτα δεν πρόκειται να κερδίσουμε εάν δεν παλέψουμε, αν δεν αγωνιστούμε για τα δικά μας συμφέροντα.
👉Αναμένουμε από τη διοίκηση να πράξη τα δέοντα, έστω και σε συμβολικό επίπεδο.
«Ίσως εκεί που κάποιος αντιστέκεται χωρίς ελπίδα, ίσως εκεί να αρχίζει η ανθρώπινη ιστορία, που λέμε, κι η ομορφιά του ανθρώπου»
Γιάννης Ρίτσος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου